De grote illusie van conditioneel geluk is wat de gehele reclame-industrie en dus ook social media ons maar wat graag voorspiegelen. En gemanipuleerd als we zijn, houden we zo ook onszelf continu voor dat we een uitblinker moeten worden, om het ultieme geluk te bereiken. Of die ene auto moeten hebben, of het perfecte figuur.
Dat we dán pas gelukkig kunnen en mogen zijn.
Een fysiek fit lichaam kan zeker enorm meehelpen, maar waar het misgaat is wanneer we niet meer van het proces kunnen genieten. Denken dat we eerst iets moeten hebben bereikt, of er op een bepaalde manier uit moeten zien, om ons voldaan te voelen.
De waarheid is dat op gelukkige wijze naar iets toewerken, en ambitie hebben vanuit een gezonde basis; vanuit eigenliefde, dubbele voldoening geeft. Groei vanuit een sterke kern, is duurzame groei.
Als we nu niet gelukkig kunnen zijn met wat we hebben, of zijn, zullen we dat namelijk in de toekomst ook niet zijn met wat we denken nodig te hebben. Het zal een illusie blijken. Een heel kortstondige. Want wat we zullen missen is de gezonde waardering vanuit een stevig fundament.
Als het plotseling wegvalt, of na verloop van tijd weer went – en dat gebeurt in meer of mindere mate altijd; de ‘wet van de gewenning’ – stort het hele bouwwerk in. Je probeerde een leegte te vullen die nooit gevuld kan worden.
Het streven naar een ideaalbeeld remt je geluk. De mooie plaatjes die we zien, maken dat we voor perfectie gaan. Wat ons geluk vervolgens in de weg zit, is de suggestie dat perfectie haalbaar is. En ook dat we dán pas gelukkig zullen zijn.
We leven in een wereld met een gemanipuleerd ideaalbeeld. Zie dat maar eens te evenaren. Ook onze eigen foto’s kunnen we makkelijker bewerken dan ooit.
Lijkt leuk, maar pakt slecht uit.
Je gaat vervolgens je feitelijke uiterlijk van alledag vergelijken met dat gemanipuleerde ideaalbeeld. Net zoals we ons eigen realistische leven, met al z’n grillen, vergelijken met de gefilterde ideaalplaatjes en highlights die we via social media te zien krijgen.
In de spiegel zie je dat niet dat stralende zelfbeeld van je bewerkte foto’s. Wat vervolgens leidt tot een veel negatiever lichaamsbeeld. Keer op keer laten onderzoeken zien dat mensen die veel tijd op social media doorbrengen, ontevredener zijn dan mensen die dat niet doen.
Uitchecken en offline gaan, of de telefoon uit het raam?
Dat zou het makkelijkst zijn. Geheel stoppen lijkt soms knap en gedisciplineerd, en dat ís het ook, maar het af en toe gebruiken – gecontroleerd, gedoseerd – is nog moeilijker. Dat geldt voor snoepen, maar ook voor technologie: games, series, social media…
En laten we wel erkennen: er zijn ook goede kanten. Talloze. Maar het is lastig de balans te bewaken. De balans van het slim gebruiken van de vele toepassingen. De techniek voor ons in een dienende rol, in plaats van andersom.
Iedereen is tegenwoordig druk maar op de keper beschouwd hebben we niet een tijdsmanagementprobleem maar de crux van deze tijd ligt bij de management van aandacht. De uitdaging ligt in het maken van de switch van impulsen en ad-hoc, naar focus en doelen.
‘Nee’ zeggen tegen het een, kan alleen als we een grotere ‘JA’ hebben voor iets anders. En daar is een ‘honger’ van binnenuit voor nodig.
Daarom een betere oplossing: erkennen dat dit alles een grote issue is en van gedrag dat geleid wordt door externe prikkels – en dus gestuurd vanuit lage waarden – overgaan op een leven van binnenuit gedreven.
Vanuit hoge waarden. Vanuit je oprechte, gezonde en positieve zelf. Niet vanuit angst of gemis: behoeftigheid, maar vanuit een innerlijke kracht en gedrevenheid. Vanuit het uitgangspunt dat je iets hebt te géven, in plaats van dat je in eerste instantie iets nodig hebt en dus iets komt halen5.
Dat is simpel, maar niet heel gemakkelijk.
Het zal niet over één nacht ijs gaan, maar is een proces. Iedereen heeft namelijk behoefte aan aandacht, goedkeuring en acceptatie. De hang naar erkenning en waardering is menselijk. Het is verweven met alles wat we doen. Daarom zijn we ook allemaal zo verslavingsgevoelig hiervoor.
Neemt niet weg dat het mogelijk is de toepassingen, die ons dat op korte termijn kunnen geven, gezond en slim te leren gebruiken op de lange termijn.
Bewustwording en erkenning zijn daarbij het cruciale startpunt. Van daaruit is alles mogelijk.
Stoppen met geleefd wórden.
Zelf leven.
5 Wie altijd iets nodig heeft en continu op zoek is (naar iets anders), is ook altijd arm. Het is mentale, diepe armoede. Op die manier zal je altijd innerlijke onrust ervaren en nooit echt gelukkig zijn. Het tegenovergestelde van leven vanuit dankbaarheid en overvloed.
