FAQ

Een digitale workshop van ongeveer een uur, waarin je helemaal alleen deelneemt wanneer het jou uitkomt.

Je wordt door mij stap voor stap door een reflectie op jouw leven geleid. De ervaring zal vanuit het perspectief zijn alsof dat het laatste uur van je leven is, waarbij je jezelf afvraagt: “hoe heb ik geleefd?”.

Doe je oordopjes in of zet je headset op, zorg dat je minimaal een uur niet gestoord kan worden, en je gaat een bijzondere ervaring tegemoet!

In de eerste plaats voor iedereen – van 18 tot 99 jaar – die bewust in het leven wil staan, interesse heeft in zelfontwikkeling en niet bang is daarvoor de confrontatie met zichzelf aan te gaan.

Dat neemt niet weg dat iedereen daarnaast een unieke persoonlijke motivatie kan hebben om mee te doen.

Bijvoorbeeld:

• ✓ Je wil weten wat je nu echt wilt in het leven.
• ✓ Je bent zoekende en wilt door de diepe connectie met jezelf
• ✓ Je wilt je angst voor de dood overwinnen, om daardoor krachtiger in het leven te kunnen staan.
• ✓ Je wilt diep verbonden zijn met een ernstig zieke partner. Om te begrijpen – door te voelen – wat het is om nog maar weinig tijd te hebben en door de intensieve, gedeelde ervaring krachtiger tot elkaar te komen.
• ✓ Je wilt je voorbereiden op je eigen dood.
• ✓ Je wilt spiritueel verbonden zijn met een overleden geliefde waar je nog iedere dag aan denkt.
• ✓ Je wilt afscheid nemen van iets of iemand, wat je voorheen nog niet goed is gelukt. Écht kunnen loslaten.
• ✓ Je wilt een blijvende verandering in je leven doorvoeren en zoekt naar een krachtig en effectief hulpmiddel daarvoor.
• ✓ Je wilt je relatie een diepere, unieke extra laag geven. (Voor stellen die open met elkaar kunnen spreken over het thema leven & dood.)
• ✓ Je hebt de diepere dimensie erachter niet per se nodig. Je doet het vooral voor de uitdaging en voor een grensverleggend avontuur. Je wilt een bijzondere – zelfs unieke – ervaring: ‘do before you die’…
• ✓ Je hebt andere deelnemers erover gehoord, of bent persoonlijk uitgenodigd, en bent nieuwsgierig het zelf mee te maken.

De praktijk leert dat Iedere persoon z’n eigen unieke drijfveren heeft, net als dat iedere persoon z’n eigen unieke beleving heeft van de ervaring, vanuit een uniek perspectief.

Wij zijn alleen tevreden als jij dat bent. Op The Last Hour Experience zit daarom een niet-goed-geld-terug-garantie. Zonder moeilijke vragen.

Oftewel; je bent tevreden, of je geld terug. Zo simpel is het. Natuurlijk denken we niet dat het gebeurt, maar als je ook maar een klein beetje twijfelt of dit werkt voor je, dan kan je nu gerust zijn.

Dit is een online cursus. Je kunt daarom meteen van start.

Je hebt onbeperkt toegang. Na je bestelling kan je meteen beginnen. Je houdt daarna altijd toegang om in te loggen op je account en alles na te lezen wat je wilt.

De ervaring van The Last Hour Experience zelf is wel bedoeld als eenmalige event. Zodra je er helemaal klaar voor bent en op de start-knop drukt, gaat die voor je beginnen.

Dat moment bepaal je zelf, dus zelfs als je pas over een paar maanden wilt beginnen, of nu al meteen de ervaring wilt aangaan; het kan allemaal zonder problemen.

Je mag het voor jezelf zo spiritueel of religieus maken als je wilt en zelfs voor wie er niks mee heeft, kan de ervaring spiritueel zijn.

Het lijkt wel alsof steeds meer mensen ‘spiritueel’ worden als je afgaat op hoe vaak je dit woord hoort. Sinds mindfulness is ingeburgerd, is ook dit woord gemeentegoed. Het is afgeleid van het Latijnse woord ‘spiritus’ wat betekent: (in de) geest.

Het is een kwestie van semantische interpretatie wat dat inhoudt. Als je de geest ziet als een ‘levenskracht’ – het onderscheid tussen een levenloos lichaam en een levend mens – zijn we allemaal ‘in de geest’ en dus in essentie allemaal spirituele wezens.

Zeker is dat iedereen het over iets anders heeft bij een ‘spirituele ervaring’. Het betreft de ervaring van de eigen geest, of het eigen bewustzijn, en is daarom vaak ook heel persoonlijk, al kunnen spirituele ervaringen ook gedeeld worden beleefd.

Hoe het past in het thema leven en dood van The Last Hour Experience:

Niemand weet zeker wat de dood precies inhoudt en waar we na het overlijden naartoe gaan. Louter fysieke recycling van atomen tot sterrenstof, of een tijdloze eersteklasreis reis van de ziel?

Kijkend naar de dood vanuit twee kanten:

1. Afscheid van het leven.
2. Waar gaan we – als in: het bewustzijn, de ziel, of de geest – heen als we zijn overleden en het lichaam levenloos is geworden? ‘Is’ er überhaupt iets na die dood, of is er alleen maar ‘niets’.

Dan gaat The Last Hour Experience grotendeels over het eerste: afscheid van het leven.

Iedereen heeft een persoonlijk geloof over de dood, zelfs als dat atheïstisch of agnostisch is, dus het tweede laten we zoveel mogelijk aan de interpretatie van de individuele deelnemer over.

Feit is dat, anders dan wat we geloven, we niet helemaal zeker kunnen weten wat er achter de echte scheidslijn van leven en dood plaats gaat vinden.

Afscheid nemen kan helemaal op het eind, op die grens, maar wie weet hoeveel tijd ons is gegeven en of we daar bewust aan toe zullen komen? In feite nemen we iedere dag een beetje afscheid van het leven.

Afscheid klinkt zwaar, maar kan evengoed betekenen: vieren van het leven. Bewust zijn, genieten, ervaren, leven vanuit dankbaarheid.

Want als we het leven niet bewust vieren, te weinig stilstaan, wordt het een gejaagd, kleurloos en monotoon geheel. Een leeg leven.

Dan is het dus balanceren tussen twee schijnbare tegenstrijdigheden.

Dag aan dag, want je kan moeilijk iedere dag opnieuw leven alsof het je laatste is, maar ook weer niet net doen of je het eeuwige leven zal hebben.

Datzelfde spanningsveld geldt voor het leven als geheel, want dat is wat het leven is: koorddansen tussen léven, en afscheid nemen.

In The Last Hour Experience passen we de dood, die nu eenmaal een feit zal zijn, toe als aansporing tot een heel bewust leven.

Zo concreet als voor de losse pixels van het leven van dag tot dag, maar ook voor het zien van het grotere plaatje. Want al die dagelijkse losse pixels vormen uiteindelijk het beeld van je leven als geheel.

Je leven als de som van je dagen. Je persoonlijkheid als de som van je gedachten. Sommige mooier, sommige minder. Maar het geheel is wat telt.

Tijdens dat leven kun je er heel veel aan doen, hoe je later zult sterven. Niet eens fysiek – al speelt uiteraard gezondheid en vitaliteit een grote rol en de invloed die je daar onmiskenbaar op hebt – maar vooral mentaal.

Hoe heb je in het leven gestaan? Hoe ontwikkel je jezelf? Wat laat je na in herinnering? Wie was je als persoon op deze aarde?

Dit soort vragen onder ogen zien en voelen – niet alleen begrijpen, dat is intellectueel – maar bewust ervaren en waarderen dat het leven in deze vorm een einde heeft, kan zeker een spirituele ervaring zijn.

Juist dan zal je er veel baat bij hebben.

Maak makkelijke keuzes en je zult meestal een moeilijk leven hebben. Durf je moeilijke keuzes te maken, die buiten je comfortzone gaan, dan zal je doorgaans een makkelijker leven hebben.

Je leert en groeit en wordt sterker en completer. Hebt meer ervaring en referenties en kan sneller zaken duiden en relativeren.

Paradoxaal: door regelmatig uit je comfort te stappen, wordt je leven naast leuker ook echt ‘comfortabeler’. Want doordat je bewapend bent met een arsenaal aan ervaringen, worden problemen relatief gezien veel ‘makkelijker’.

Problemen worden uitdagingen die zorgen voor nog meer groei. Je bereikt dingen in het leven die je voorheen voor onmogelijk had gehouden.

Als je continu begrensd leeft met de onwil om door tijdelijke pijn heen te gaan en altijd maar voor comfort kiest – de makkelijke weg – ontwikkel je jezelf niet tot diegene die je zou kunnen worden.

Juist moeilijkheden zijn karakterbepalend, en vormen ons. Niet als alles altijd maar voor de wind gaat, of makkelijk is.

Je zelfinzicht geven over waar het leven voor jou echt om draait. En belangrijker: je deze kennis ook laten toepassen.

Dat kan je de ‘oplossing’ bieden voor alles variërend tussen nieuwe inzichten in je leven tot het voorkomen van spijt aan het eind van je leven.

Spijt terwijl het te laat is. Spijt van de dingen die anders hadden gemoeten. Omdat je de verkeerde dingen nastreefde.

Uit onwetendheid, vast gesleten in patronen, of ingedut door comfort en afgestompt door een overvloed aan prikkels en entertainment.

Die spijt kan het gevolg zijn van een dieper probleem, namelijk: de schakel in je leven tussen weten en doen.

Tussen herkennen en erkennen. Want werkelijk erkennen leidt tot actie. Alleen dat laatste levert resultaat op. Weten is relatief eenvoudig, maar om het te dóén – constructief en duurzaam – is een tweede.

Consequent en consistent zijn, op een manier die jou én je omgeving dienen, is de uitdaging van het leven.

Iedereen wil het eindresultaat. Maar wie wil de moeite ervoor doen?

Deelname aan The Last Hour Experience is de brug tussen die twee oevers. De verbinding tussen weten en doen.

Maar het is zelfs meer: want er zal ook veel bovenkomen wat je wel ónbewust, maar nog niet bewúst weet. Omdat het was weggestopt.

Onder alle ruis en prikkels van deze lawaaiige, snelle tijd.

Naast een grote actiebereidheid, krijg je dus ook waardevolle nieuwe zelfinzichten. Ineens is het veel makkelijker keuzes maken. Kan je beter filteren en glimlachend ‘nee’ zeggen tegen iets, omdat je weet dat je een veel sterkere ‘JA’ hebt voor iets wat er voor jou écht toe doet.

Zonder fear of missing out.

Dit alles om te voorkomen dat je spijt hebt als er geen tijd meer is om het anders te doen en NU het leven te leiden zoals je het achteraf ook zou hebben gedaan.

Bij een echt afscheid worden we natuurlijk in de eerste plaats geconfronteerd met het afscheid van een dierbare. Het draait om het leven en het afscheid nemen van die ene persoon.

En dat brengt gevoelens naar boven…

Maar daarnaast ontkomen we er vaak niet aan dat er nog twee zaken gebeuren:

Het letterlijk zien van de dood, zet ons even stil. Een pas op de plaats.
Het confronteert ons in het rumoer van het dagelijks leven met de eindigheid van alles om ons heen. We beseffen weer even heel helder hoe vergankelijk en relatief alles eigenlijk is.

Waar maken we ons steeds druk om?

In het licht van de grote dingen zijn onze dagelijkse zorgen ineens futiliteiten.

Maar wát er ook gebeurt en wie er ook wegvalt, hoe groot de pijn ook is; de wereld draait altijd door.

En omdat alles altijd in beweging is, ook alles in onszelf, is stilstaan geen optie. We moeten verder. Het inzicht van het relatieve verdwijnt dan vaak ook snel weer. Tot we weer worden stilgezet…

De dood van die dierbare houdt ons tegelijkertijd een spiegel voor en confronteert ons met onze eigen eindigheid.
Omdat er geen afleiding is van een overleden persoon die alle aandacht verdient – jijzelf staat nu immers centraal – kunnen we via The Last Hour Experience deze twee aspecten veel krachtiger aan de orde laten komen en de aandacht geven die dat vereist.

Ons eigen leven, en de deadline daarvan.

Door die zuiver persoonlijke toepassing, zonder afleiding van bekende mensen om ons heen, ontstaat een heel pure confrontatie met jezelf.

Ineens is het stil en kijk je jezelf recht in de spiegel aan.

Waar leef je écht voor?

Door deze confrontatie zonder nare aanleiding, kun je dieper gaan en de angst die onder ieder persoonlijk afscheid ligt, recht in de ogen aankijken en helen.

Dit zorgt ervoor dat het relatieve wat we normaal slechts kortdurend inzien, iets is wat we blijven kunnen meenemen. Niet vanuit een nihilistisch perspectief, maar vanuit een zuiver weten; een scherp bewustzijn.

Iedere dag en ieder moment bewust zijn van het relatieve en tegelijkertijd in dankbaarheid en met overtuiging de dagelijkse dingen doen.

De wereld als een toneelspel zien, waarin we ook maar een rol spelen. De rol van het leven die ons wordt toebedeeld in de zin van het lichaam waarin we worden geboren en op de gegeven plaats. De rol die we daar zelf invulling aan geven, als acteurs van het leven.

Inderdaad een echt afscheid dus; niet fysiek maar wel mentaal.

Een echt afscheid in de zin van mentale onthechting. Loskomen van angst en op het punt komen ónder de dagelijkse emoties en gedachtes. Het alwetende bewustzijn in ons. Onder ons ego en het beperkte vehikel wat ons lichaam uiteindelijk blijkt te zijn.

Die onthechting combineren met dagelijkse passie en liefde, lijkt een contradictio in terminis.

Toch is dat mogelijk als we ons bewust zijn van het tijdelijke aardse leven en die waarheid volledig kunnen omarmen. In die wetenschap ons leven met passie vanuit ons hart leven. Maar tegelijkertijd ieder moment afscheid durven nemen van alles wat dat aardse leven behelst.

Omdat de dingen die er écht toe doen wellicht alles ontstijgen wat de dood van ons afneemt op het moment van fysiek afscheid.

Spijt komt meestal omdat we niet genoeg handelingsbewustzijn hadden en dat inzicht er later ineens wel is.

The Last Hour Experience haalt dat bewustzijn bij je naar voren. Naar het leven van nu. Hoe? Door de context van het eind naar het heden te verschuiven.

Spijt kan ook raken aan zelfverwijtbaarheid. De perfectionistische variant van ons morele geweten. Hoe groter ons idee van de maakbaarheid van de mens, hoe meer we onszelf kunnen verwijten.

Want: hoe meer maakbaarheid, hoe meer mogelijkheden, hoe meer keus, hoe minder geluk.

Dat causale verband wordt op humoristische wijze, maar pijnlijk confronterend geïllustreerd in de TED-talk: ‘The Paradox of Choice’. Waarin psycholoog Barry Schwartz laat zien dat door meer keuze onze verwachtingen toenemen tot een punt waarop ze alleen nog maar kunnen leiden tot teleurstelling.

In deze tijd is er meer keus dan ooit. Alles lijkt mogelijk. Alle informatie is in no-time voor handen.

Dat geldt voor dating(apps) maar ook voor wat we met ons leven willen. Studie, carrière, iets betekenen.

Veel keus kan leiden tot stagnatie; helemaal niet kiezen, omdat we door alle opties zijn lamgeslagen. Soms is het lekker makkelijk als er voor je besloten wórdt

Daarnaast zijn we minder snel tevreden, omdat de tevredenheid met een beslissing verminderd wordt door het aantal keuzeopties dat voorafging aan die beslissing.

Dit komt – los van dat meer keus leidt tot verhoogde verwachtingen – ook omdat we onszelf nu verantwoordelijk achten. Wij hebben namelijk zélf de beslissing gemaakt.

Dat zorgt ervoor dat we later altijd knagend zullen kunnen denken: “Hoe zou het zijn geweest als….?” en: “Er is vast nog wel een betere optie. Even verder zoeken/swipen.”

Is hier dan niks aan te doen? Jawel. Gelukkig wel.

Alles begint met bewustzijn. Wanneer we bovenstaande valkuilen inzien, hebben we kennis en dat geeft handelingsvrijheid.

We kunnen dan inzien dat het een keus is welke redenatie we normaal volledig automatisch in ons hoofd volgen, en koppelen aan de (maakbaarheids)opties die voor ons liggen.

Dan zien we dat maakbaarheid heel goed in harmonie kan optrekken met geluk.

Dat we doen wat we kunnen doen, maar ook fouten mogen maken. Dat alles een leerproces is en het de kunst is om mee te veren met de omstandigheden waarin we op ons levenspad terecht komen.

Daarvoor is het wel zaak aan de nodige zelfreflectie te doen.

Het summum daarvan bieden we je met de ervaring van The Last Hour Experience.

We weten allemaal: het leven kan totaal onverwacht lopen. We plannen van alles en ‘hadden nog zoveel willen doen’ – “later” – maar het leven bepaalt soms totaal anders.

Wat maken we onszelf dan wijs?

Een illusie.

De waarheid is dat ons leven een deadline heeft, dus het kostbaarste wat we hebben is onze tijd.

Maar we doen er alles aan om onze eindigheid hier zoveel mogelijk te negeren. Omdat het ongemakkelijke vragen oproept:

· Wat heb je altijd al willen doen, maar stel je keer op keer uit?

· Welke onafgemaakte zaken zou je eigenlijk moeten oppakken?

· Wat zou je eigenlijk nog goed moeten afsluiten? Een plek geven.

· Met wie heb je nog iets uit te spreken?

· Aan wie ben je nog ‘sorry’ of ‘dank je wel’ verschuldigd als je eerlijk bent tegenover jezelf?

· Doe je consequent wat er werkelijk voor je toe doet?

· Hoe word je herinnerd? Wat laat je na?

Nadenken over de eindigheid van ons fysieke leven kan ons soms bang maken.

Maar de waarheid is dat het accepteren en omarmen van de deadline van dit leven je in werkelijkheid vrijer, bewuster en gelukkiger maakt.

Op welke manier? Door terug te gaan naar de essentie. Alles zit al in je. Alle geluk. Alles waarnaar je verlangt. Maar door de ruis en het lawaai van alledag, vergeten we het zo gemakkelijk.

Want continu – via talloze apps, mediakanalen en advertenties – krijgen we te horen dat we iets nodig hebben. Nog een aankoop. Meer goedkeuring. Afleiding. Allemaal in eindeloos veel vormen.

En dat werkt ook wel. Heel kort. Maar het is symptoombestrijding. En het gevaar is dat het zo verslavend is en ons afhoudt van wat ons wél diepe voldoening geeft, en wat er echt toe doet.

Wat we krijgen in het leven zal ons nooit echt gelukkig maken. Het gaat erom wie we gaandeweg worden en wat we daarbij delen en geven. Dat kan niemand van je afnemen en geeft blijvende voldoening.

Want wanneer je lekker in je vel zit, bewust leeft en je eigen ambitie en potentie waarmaakt, dan verspreid zich dat als een lopend vuurtje. Jouw positieve energie beïnvloedt alle mensen om je heen!

Dan maak je echt het verschil. Soms alleen al door je aanwezigheid. Je hebt veel meer invloed dan je denkt.

Maar dan moeten we wel weten wat belangrijk is en ons bewust daarop richten.

Een leven op de automatische piloot – in angst wegduikend voor de waarheid en zonder heldere intenties – zal ons namelijk overal doen stranden, behalve bij dat wat er echt toe doet.

Je hoeft het wiel niet zelf opnieuw uit te vinden. Ik neem je in een uurtje stap voor stap aan de hand.

Pas als je op ‘Start’ drukt, zet je jouw uur in werking. Op het moment dat jij de rust ervoor hebt en er mentaal klaar voor bent.

Het waarom nú, meer dan ooit in deze tijd, lees je in Blog 3.

Het waarom achter de ervaring lees je in Blog 4.