Over mij

“Mijn missie is om de ziel te raken, en met minder neem ik geen genoegen.”

Julian van der Wouden - Vita Florentis

Mijn naam is Julian. 

Sportief, nieuwsgierig, vastberaden en ambitieus. Ondernemer en ex-piloot.

Als verkeersvlieger bij aanvankelijk een groene, en later lange tijd een blauwe Nederlandse luchtvaartmaatschappij, heb ik 10 jaar lang mensen overal naartoe gebracht. 

De hele wereld over.

Een ware jongensdroom.

Piloot zijn gaf me een uniek perspectief op de wereld.

Wat een privilege om zo de wereld te mogen zien, inclusief van boven!

De Bahama’s op weg naar Havana, Cuba

Van de eindeloze toendra’s van Canada tot de gigantische meren in de Verenigde Staten. 

Van de uitgestrekte Sahara in Afrika…

Altijd weer een surrealistische aanblik: gigantische groene sproeivelden midden in de desolate, gortdroge Sahara-woestijn van Libië

….tot de surrealistische, immense ijswereld van Groenland

Uitzicht vanuit de cockpit op een besneeuwd landschap – Reflectie vanuit het perspectief van een piloot.

 met zijn grillige sneeuwbergen en ongerepte ijsmeren.

Uitzicht vanuit de cockpit op een besneeuwd landschap – Reflectie vanuit het perspectief van een piloot.

Van bovenaf neerkijkend op indrukwekkende onweersbuien, op veilige afstand.

Gigantische Cumulonimbus-wolk, typerend voor het weer van Afrika – Een moment van introspectie en stilte in de lucht.

Die in het donker een spectaculaire lichtshow verzorgen met bliksemflitsen om de paar seconden.

Urenlang niemandsland.

Oceanen, bounty-eilanden…

Uitzicht vanuit de cockpit op blauwe oceanen – Reflectie en verwondering tijdens het vliegen.

…natuurparken en wereldsteden.

Golden Gate Bridge San Francisco
Atlanta

Ik heb de mooiste zonsondergangen, zonsopkomsten en planeetopkomsten mogen zien, soms zelfs allemaal in één enkele lange vlucht.

Taxiën over de luchthaven van Aruba voor vertrek naar Bonaire, terwijl de zon langzaam in de Caribische Zee zakt.

De aanblik van De Melkweg bij een kraakheldere sterrenhemel. 

Het wonderlijke schouwspel van het Noorderlicht, opgevoerd met pracht en praal als een grootse, groene lichtdans tegen het decor van de donkere nacht nabij de Noordpool.

Het waren uitzichten die mijn leven kleur gaven en me vervulden met verwondering.

Altijd weer is mijn ervaring geweest dat zodra je fysiek afstand neemt van je bekende omgeving, je ineens verfrissend en helder tegen de zaken in je leven kan aankijken.

Links van de scheiding van het cockpitraam: de hoogbouw van Den Haag. Direct rechts van de scheiding van het cockpitraam: de Pier van Scheveningen, verder naar rechts de ingang van de haven van Scheveningen en uiterst rechts in de verte zichtbaar: Hoek van Holland en de Rotterdamse Maasvlakte.

En ook hoe je door uit te zoomen en afstand te nemen, juist verbondenheid ervaart.

KLM-afhandelingsteam zwaait bij de laatste vlucht van het seizoen – Samenwerking en verbondenheid.

De aanblik vanuit de cockpit¹, hoog in de lucht, verveelt nooit.

Je kijkt neer op de aarde, en dat plaatst letterlijk je eigen aardse leven in perspectief. 

Het relativeert.

Another day at the office: zonsopkomst boven Groenland op weg naar
Amsterdam Schiphol

Laat staan wanneer je bedenkt dat diezelfde ‘grote’ aarde met een onvoorstelbare vaart door een oneindig uitgestrekt, uitdijend, en voor ons grotendeels totaal onbekend universum heen schiet.

Het maakt je nederig. Het brengt dankbaarheid. Je voelt je onderdeel van iets groters en roept een gevoel van verwondering op.

Mijn hele leven heb ik toegewerkt naar mijn droom om verkeersvlieger te worden.

Julian in pilotenuniform – Een moment van trots tijdens een luchtvaartcarrière.

Een jonge pup die zich stoer voelt na drie maanden leren vliegen op zicht in Portugal

Talloze selecties, examens en sollicitaties heb ik doorlopen en het was keihard werken, maar mijn jongensdroom mocht uitkomen.

Julian poseert naast een klein vliegtuig – Reflectie op de vroege dagen van zijn carrière als piloot.

Tweemotorig vliegen op de Piper Seneca; de laatste 20 uren praktijk in Nederland

Na tien jaar in de cockpit kreeg ik onverwacht te maken met een medische situatie waardoor ik mijn werk als piloot niet kon voortzetten. 

Hoewel dit een lastige beslissing was, bood het me ook de ruimte om mijn passie voor ondernemen volledig na te streven.

Piloot worden vraagt een enorme investering van tijd, kapitaal en toewijding om door het strenge selectieproces te komen. 

De markt voor verkeersvliegers in Nederland is klein, en de kansen zijn beperkt. Toch wist ik die droom waar te maken.

Nét 20, afgestudeerd en dacht dat ik de man was – klaar voor mijn droombaan

Maar het leven is zo vaak wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt. 

Niet alles is te plannen.

Soms is het een kwestie van meeveren en meebuigen. Vertrouwen houden. Er komt weer iets moois op je pad.

Op een zwoele zomeravond las ik een interview met filosoof en schrijver Stine Jensen. Een van de vragen was: ‘Welke gebeurtenis heeft het meeste indruk op je gemaakt?’

Haar antwoord raakte me: ze vertelde hoe ze in Zuid-Korea, voor de serie Dus ik ben…, dertig minuten in een doodskist had gelegen – een intense confrontatie met jezelf en waar je voor leeft.

Ik was gefascineerd en keek die avond meteen de betreffende uitzending terug. Wat ik zag, liet me niet meer los. 

Als zoiets voor mij als toeschouwer al zoveel impact had, moest het als deelnemer nog veel intenser zijn.

Vroeger had ik al eens gedacht aan een directe confrontatie met jezelf en je eindigheid, om het leven meer te waarderen. Maar dat idee leek me toen zo absurd dat ik het liet varen.

Tot ik die documentaire2 zag. Het bestond dus echt.

Dit vliegtuig voor ons volgend op weg naar thuisbasis Amsterdam Schiphol, tijdens een zonsopkomst boven de Atlantische Oceaan

Ik wist meteen dat ik dit zelf wilde meemaken. Mijn laatste vlucht – ditmaal als passagier – in de laatste dagen van mijn pilotenbestaan, ging dan ook naar Zuid-Korea.

Condensstrepen van een vliegtuig tegen een blauwe hemel – De sporen van een pilootleven.

Het was een ervaring die mijn levenskoers een nieuwe richting gaf.

Maar ik weet ook dat een zes uur durende seminar, met als climax 30 minuten in een doodskist, voor velen een brug te ver is.3

Begrijpelijk.

Daarom heb ik na jaren van experimenteren en perfectioneren (geloof me, zelfs met 6 echte kisten) de ervaring zo toegankelijk mogelijk gemaakt, zodat je het digitaal kunt meemaken.

Wanneer je wilt en waar je ook bent.

Gewoon van achter je pc of tablet.

Maar wel met dezelfde impact.

Hier komt mijn passie voor persoonlijke groei samen met mijn rol als jouw tijdelijke copiloot. 

Julian in de cockpit – Een verhaal van veerkracht en verandering, van piloot naar ondernemer.

Jij bent de gezagvoerder.

Ik vlieg een stukje met je mee en bied het vliegtuig aan.

Misschien wel voor een levenskoerswijziging – die je zelf bepaalt.

Als piloot nam ik honderdduizenden mensen mee op reis. 

Een KLM-vliegtuig op het platform – Het einde van een hoofdstuk en het begin van Vita Florentis.

Nu wil ik jou opnieuw meenemen op een bijzondere reis: een door jouw eigen leven.

Uitzoomen, alsof je vanuit een vliegtuig op je leven op aarde neerkijkt.

En ik praat je erdoorheen.

Net zoals ik met jou als passagier via de intercom vanuit de cockpit communiceerde.

Maar…mijn pilotenpetten heb ik inmiddels aan de wilgen gehangen:

Dankbaar voor alle bijzondere jaren en inspiratie.

Dus nu hoor je me alleen nog door je oordopjes of headset.

Laten we samen ontdekken of jij leeft voor wat echt belangrijk voor je is.

“Hoe?”

Ik heb een bijzondere ervaring voor je. Bijzonder, maar ook bijzonder doeltreffend.

Jij hoeft er niet helemaal voor naar Zuid-Korea. 

Vliegtuig gezien vanuit de lucht – Reflectie op reizen en perspectief vanuit de cockpit.

Geen 6-uur durende seminar in het Koreaans, met op het eind een echte doodskist.

Gewoon comfortabel thuis volstaat, met de luxe van een begeleide reis.

Confronteer je aardse schaduw.

 

Er kan iets van onschatbare waarde

achter schuilgaan.

En als je concludeert dat het zo prima is in je leven, dan is dat prachtig. 

Maar misschien wil je wel iets wijzigen.

Nu dat nog kan.

Durf je het aan om echt te kijken naar hoe je leeft?

Om te ontdekken wat voor jou belangrijk is?

Ik nodig je uit.

En daag je uit:

Geef jezelf het cadeau van helderheid en richting.

PS: Wil je weten wat jouw laatste uur zou kunnen betekenen?

Begin je reis hier.👇✨

¹ Als je meer van mijn vliegfoto’s vanuit de cockpit wilt zien; klik hier.

² Je kan de documentaire ook zelf nog zien.

³ Als je wél een meditatie in een echte kist wilt beleven, hoor ik het graag van je. Want dan ben je vrij uniek;)

Wil Jij 11 Levenslessen van Onschatbare Waarde Ontvangen?

Ontdek 11 valkuilen die jou helpen bewuster te leven en direct meer betekenis te geven aan jouw leven.

Volledig gratis, zonder spam en zonder verplichtingen – gewoon waardevolle inzichten voor jou.