Image courtesy of stevecutts.com
Het klinkt dramatisch, maar misschien herken je het:
Een gevoel dat we langzaam grip verliezen.
We hebben iets gecreëerd dat we niet meer kunnen stoppen.
Social media en smartphones zijn diep verweven geraakt in ons leven.
Een meedogenloos monster dat ons elke dag voedt met korte dopamine-shotjes.
Likes, hartjes, volgers – elke notificatie geeft een kleine kick.
En daar zijn we verslaafd aan geraakt.
Geen toeval natuurlijk.
De slimste mensen ter wereld werken elke dag om jou aan je scherm gekluisterd te houden.
Oud-topmanagers van tech-giganten gebruiken hun eigen apps niet eens meer.
Omdat zij precies weten hoe gevaarlijk ze zijn.
Dat zegt genoeg.
Het probleem zit dieper dan we denken.
Het gaat niet alleen om aandacht, verslaving en verloren tijd.
Het raakt ook onze privacy.
Onze vrijheid.
Onze rust.
Algoritmes bepalen wat we zien.
Niet wat goed voor óns is, maar wat goed is voor de apps.
Berichten worden slim geselecteerd om je aandacht vast te houden.
En jij?
Je betaalt met je kostbare tijd.
Met je creativiteit.
Met momenten van écht geluk.
Met het gevoel dat je leven je eigen keuze is.
Misschien herken je het:
We voelen ons vrij, maar worden ongemerkt gestuurd.
We voelen ons verbonden, maar raken steeds meer geïsoleerd.
We zoeken geluk, maar voelen ons steeds leger.
En dat terwijl we dachten dat het ons zou helpen.
Social media waren ooit een belofte.
Nu voelen ze steeds vaker als een valstrik.
We denken dat alles gratis is.
Maar niets is gratis.
Je betaalt met je aandacht.
Met je rust.
Met momenten waarop je kon opladen, dromen, ontspannen.
Ja, uiteindelijk betaal je met… jezelf.
Vraag
voor wie durft
te beginnen met het
eind.
Terugkijkend op
het latere
leven.
Onwetend hoeveel tijd
zal zijn
gegeven.
Grote kans dat:
almaar scrollend door een nimmer eindigende
tijdslijn,
continu aanschouwen van andermans
geposeerde, geregisseerde, gefilterde
trots,
tiranniek tentoongespreid
zo de hele dag door,
afdwalend,
steeds weer afdalend,
naar het beeldscherm van ons apparaat –
gedachteloos,
gezapig, gestaag gemanipuleerd,
onwetend lijdend, tot niets leidend, maar
onverstoord –
bijster weinig te maken
hebben met het
antwoord.
Julian – Vita Florentis
